พระเจ้านั่งโก๋น (ดงพระเจ้านั่งโก๋น) ทิชาพาไปมู

ณ เมืองเชียงใหม่ มีสิ่งศักดิ์สิทธิมากมายหลายที่ อีกที่นึงที่ผู้คนนิยมมากราบไหว้ นั่นคือ พระเจ้านั่งโก๋น หรือ ดงพระเจ้านั่งโก๋น ซึ่งอยู่ที่ อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่

คนพื้นเมืองล้านนาจะเรียกพระพุทธรูปว่า พระเจ้า ส่วนคำว่า “โก๋น” เป็นภาษาคำเมืองล้านนา แปลว่า โพรง พระเจ้านั่งโก๋น จึงหมายถึงพระพุทธรูปที่นั่งในโพรงไม้ โดยพระเจ้านั่งโก๋น เป็นพระพุทธรูปไม้ปางมารวิชัย ศิลปะล้านนาสลักติดกับต้นไม้สักทอง ในภายหลังได้มีต้นไทรขึ้นปกคลุม โดยมีประวัติความเป็นมาคือ

พระเจ้านั่งโก๋นสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ากาวิละ ผู้ครองนครเชียงใหม่ เมื่อครั้งเสด็จกลับจากไปนมัสการพระบรมธาตุศรีจอมทอง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ได้แวะพักในดงแห่งหนึ่งนิมน้ำแม่ท่าช้าง ซึ่งก็คือพื้นที่บริเวณบ้านดงน้อย หมู่ที่ 9 ตำบลหางดง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ในปัจจุบัน พระองค์ทรงเห็นว่าที่แห่งนี้ร่มรื่นยิ่งนัก เหมาะแก่การสร้างพระพุทธรูปไว้ให้ผู้ที่สัญจรไปมาสักการะกราบไหว้ พระองค์จึงทรงช้างแกะพระพุทธรูปด้วยพระองค์เอง โดยแกะเอาไว้ในต้นไม้สักทอง ซึ่งมีลักษณะเป็นพระพุทธรูปนั่งอยู่ในโพรงไม้ เหล่าข้าราชบริพารผู้ตามเสด็จก็ได้ร่วมกันแกะพระพุทธรูปลักษณะเดียวกันนี้กว่า 20 องค์ ในป่าดงแห่งนี้ เมื่อแกะเสร็จแล้วจึงได้นิมนต์พระสงฆ์จากวัดในพื้นที่มาทำพิธีพุทธาภิเษก แล้วตั้งชื่อพระพุทธรูปองค์ทรงสร้างว่า “พระมหาศิรินากาวิละ” ต่อมาป่าสักในพื้นที่นี้ได้ถูกสัมปทานให้กับบริษัทต่างชาติ ทำให้ต้นไม้ได้ล้มลง ปัจจุบันคงเหลือพระเจ้านั่งโก๋นองค์ที่พระเจ้ากาวิละสร้างไว้เพียงองค์เดียว

พระเจ้านั่งโก๋น สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ากาวิละ ผู้ครองนครเชียงใหม่ เมื่อครั้งเสด็จกลับจากไปนมัสการพระบรมธาตุศรีจอมทอง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ได้แวะพักในดงแห่งหนึ่งนิมน้ำแม่ท่าช้าง ซึ่งก็คือพื้นที่บริเวณบ้านดงน้อย หมู่ที่ 9 ตำบลหางดง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ในปัจจุบัน พระองค์ทรงเห็นว่าที่แห่งนี้ร่มรื่นยิ่งนัก เหมาะแก่การสร้างพระพุทธรูปไว้ให้ผู้ที่สัญจรไปมาสักการะกราบไหว้ พระองค์จึงทรงช้างแกะพระพุทธรูปด้วยพระองค์เอง โดยแกะเอาไว้ในต้นไม้สักทอง ซึ่งมีลักษณะเป็นพระพุทธรูปนั่งอยู่ในโพรงไม้ เหล่าข้าราชบริพารผู้ตามเสด็จก็ได้ร่วมกันแกะพระพุทธรูปลักษณะเดียวกันนี้กว่า 20 องค์ ในป่าดงแห่งนี้ เมื่อแกะเสร็จแล้วจึงได้นิมนต์พระสงฆ์จากวัดในพื้นที่มาทำพิธีพุทธาภิเษก แล้วตั้งชื่อพระพุทธรูปองค์ทรงสร้างว่า “พระมหาศิรินากาวิละ” ต่อมาป่าสักในพื้นที่นี้ได้ถูกสัมปทานให้กับบริษัทต่างชาติ ทำให้ต้นไม้ได้ล้มลง ปัจจุบันคงเหลือพระเจ้านั่งโก๋นองค์ที่พระเจ้ากาวิละสร้างไว้เพียงองค์เดียว